تغییرات آب و هوایی که انسان به طور فزاینده‌ای مسبب آن است محیط زیست روی زمین را شکل می‌دهد. افزایش دما، تغییرات سریع در فصل‌های بارندگی و اسیدی شدن اقیانوس‌ها محیط‌ زیست بسیاری از گونه‌های جانوری را تغییر داده است.

به گزارش کانورسیشن، سیستم‌های عصبی جانوران نقش اصلی را هم در توانمندسازی و هم در محدود‌ کردن نحوه واکنش آن‌ها به آب و هوای متغیر بازی می‌کنند.

همه عملکردهای اصلی سیستم عصبی، تشخیص حس، پردازش ذهنی و جهت‌گیری رفتاری حیاتی‌اند. آن‌ها به حیوانات اجازه می‌دهند تا در محیط‌هایشان به روش‌هایی حرکت کنند که بقا و تولیدمثل آن‌ها را ممکن می‌کند.

این عملکردهای سیستم عصبی به حیوانات اجازه می‌دهند تا در محیط‌هایشان به روش‌هایی عمل کنند که بقا و تولیدمثل را امکان‌پذیر کند.

تغییرات آب‌و‌هوایی احتمال بدتر شدن عملکرد‌ حیوانات را افزایش می‌دهد.

تغییر محیط‌ بر حواس حیوانات 

تغییر دما تعادل انرژی اکوسیستم‌ها را تغییر می‌دهد - از گیاهانی که از نور خورشید انرژی تولید می‌کنند تا حیواناتی که گیاهان و سایر حیوانات را مصرف می‌کنند.

این احتمال وجود دارد که تغییرات آب‌و‌هوایی تمام حواس حیوانات را از بینایی و چشایی گرفته تا بویایی و لامسه با مشکل مواجه کند.

حیواناتی مانند پستانداران، دما را تا حدی با پروتئین‌های گیرنده ویژه در سیستم عصبی خود درک می‌کنند و به گرما و سرما واکنش نشان می‌دهند.

این پروتئین‌های گیرنده به حیوانات کمک می‌کنند تا به دنبال زیستگاه‌های مناسب باشند. همچنین، این پروتئین‌ها نقش مهمی در واکنش حیوانات به تغییر دما دارند.

تغییرات اقلیمی، نشانه‌های محیطی مانند انتخاب زیستگاه، یافتن غذا و انتخاب جفت برای حیوانات را مختل می‌کند.

تغییرات آب و هوایی، نحوه تاثیر تغییرات آب‌و‌هوا بر سیگنال‌های شیمیایی را که حیوانات برای برقراری ارتباط با یکدیگر یا آسیب رساندن به رقبا استفاده می کنند، دستخوش تغییر می‌کند.

تغییرات فصلی در نور می‌‌تواند رویش گیاهان و گل‌دهی آنان را تغییر دهد و همچنین باعث تغییر چرخه خواب در حیوانات شود.

تغییرات مغز و شناخت

افزایش دما، نحوه رشد و عملکرد مغز حیوانات را مختل می‌کند و بر توانایی آنان در انطباق موثر با محیط جدیدشان تاثیر منفی می‌گذارد.

تغییرات شیمیایی آب ناشی از تغییرات اقلیمی مانند اسیدی شدن اقیانوس‌ها، بر عملکرد شناختی عمومی و توانایی‌های حسی حیوانات، مانند ردیابی بو در کوسه‌ها تاثیر می‌گذارد.

اختلال‌های رفتاری

حیوانات با تغییر مکان‌ - از تغییر زیستگاه‌های کوچکی تا محدوده جغرافیایی -  به ناملایمات آب و هوایی پاسخ می‌دهند.

این پاسخ‌های رفتاری پیامدهای عمده‌ای برای محرک‌های محیطی خواهند داشت. برای مثال، ماهی‌ها در دریاهایی که در حال گرم شدن‌اند، به سمت آب‌های سردتر و عمیق‌تر می‌روند، که شدت نور و طیف رنگی دارند.

تکامل در حیوانات

مغز حیوانات به‌طور قابل توجهی انعطاف‌پذیر است و برای مطابقت با تجربه محیطی فردی توسعه یافته است. سیستم عصبی حیوانات طوری تکامل می‌یابد که با محیط‌های حسی فضای فعالیت گونه‌ها مطابقت داشته باشد.

برخی از بخش‌های سیستم عصبی به سازگاری‌های ژنتیکی محدود می‌شوند، در حالی که برخی دیگر انعطاف‌پذیر‌ترند و به شرایط محیطی پاسخ می‌دهند.

درک بیشتر از نحوه انطباق سیستم عصبی حیوانات با محیط‌هایی که به سرعت در حال تغییرند، به پیش‌بینی اینکه چگونه گونه‌ها تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار می‌گیرند، کمک می‌کند.